çeşitli konularda fazlasıyla mesaj verme kaygısı olan bir film olmakla beraber oyuncuların performanslarının gayet iyi olduğu bir fatih akın filmi.
bilinçli olarak mı yapıldı bilmiyorum ancak karakterlerin geçmişlerinin,ruhi alt yapılarının film boyunca yeterince seyirciye yansıtılmadığı düşüncesindeyim.senaryoda yer yer boşukların olduğu göze çarpmaktadır.örneğin:lotte'nin ölümünden sonra onun annesiyle görüşen nejat arasında geçen bir diyalogta lotte için onu sevecek kadar tanıdığını söylemektedir.hangi ara onu ne sebeple sevdiğini anlayamadık doğrusu.acaba bu sevgı profesör nejat ın insan sevgisinden mi yoksa lotte nin güzelliğinden etkilenmesi sonucu mu doğdu?bir başka biraz eksik kalan yerde lottenin ölümü sonrası onun günlüğünü okuyan annesine benzediğini ancak bu benzerliğin neyden kaynaklandığını tam olarak çıkaramadığımız bölümdür.söz konusu benzerlik sadece anne kızın her ikisinin de gençken hindistana bir heyecan yaşamak üzere seyahat etmesi midir?ve lotte için tüm olup bitenleri bir gençlik heyecanına mı bağlayacağız yoksa lotte'nin içindeki ayten'e olan sevgisine mi?bir başka ufak bir detay ise filmde geçen kurban bayramı sırasında nejat ın trabzon a ziyareti sırasında yolda durduğu benzinlikteki tişörtlü-şortlu adamın halinde.acaba sadece biz mi senelerdir kurban bayramını kış vakti geçiriyoruz sorusunu aklıma getirdi bu sahne.hemen yanlışı kendimde aradım belki biraz olsun eski zamanı anlatıyodur bu flim dedim ama ordan da kapı aralık değildi zira filmin bir bölümünde lotte ceza kanunumuzla ilgili 2005 basımlı kitapla ilgileniyordu.belki ufak bir detay ama dikkat edilmesi gerekirdi diye düşünüyorum.
filmde yaşanan farklı hikayelerin bir araya gelmesi,kurgunun paralel şekilde kurulmasıyla sağlanmaya çalışılmış.bunun en güzel ve etkileyici bölümü bana göre ayten'in annesiyle,lotte'nin cenazesinin filmin farklı bölümlerinde uçakla birinin türkiye'ye gönderildiği,diğerin ise aynı şekilde almanya'ya gönderildiği sahneydi.aynı şekilde son sahnenin de sade olmasına karşılık son derece etkili bittiği kanaatindeyim ki nejat kendisi için katil olan birisinin babası olamayacağını söylese de yine de onun ziyaretini gittiğini görmek ve bunu hz ibrahim ve hz ismail arasındaki olayla bağlantı kurularak yansıtılması gayet etkileyiciydi.
velhasılı kelam eksikleriyle,fazla mesaj kaygısı taşımasıyla,oyuncuların perforsmanslarıyla çok beklenti içine girmeksizin seyredilebilecek bir film.
