Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı.
sonradan bestelenerek ahmet kaya'nın okuduğu bir şarkı olan bu atilla ilhan şiirinin sözleri, sabah vapurunda radyoda deniz geçmiş ve arkadaşlarının asıldığını öğrenen şairin dudaklarından bir anda dökülüverir. şarkıda adı geçen ve güzel bir kadın zannedilen ''müjgan'' ise kirpik manasına gelir. aslında ''o mahur beste çalar müjgan'la ben ağlaşırız'' dizeleri şairin gözyaşlarını ifade eder.
