ne demeliydim diye düşündüm gecelerce,
saplanmıştım birşeylere vede konuşmadan susuyordum sadece...
derin bir uykudaydım sanki,
uyanmak istemedim senelerce.
kendime bakıyordum aynalarda,
sormadan izliyordum bu benmiyim diye?
yorgundum,kırgındım,koca bir enkazdım.
eskileri hatırlardım oysaki...
mazileri yakmazdım kolyca,
saklardım kalbimdeki o gizli kutuya.
kendime döndüm artık...
yok eskiler,yok anılar,yok yüzün hatırımda.
gizli kutuyu açtım geçen gece içinde ne var ne yok bakmak istedim sadece.
neler yaşamış küçülmüşte büyümüş bu saf kız,
neler aşmışım ben,nasıl gülüp geçmişim acımasız hayatın cilvelerine.
dimdik ayakta durmuşum herşeye rağmen yüzümdeki gülümsememle,
tabi ağlamışım zamanı geldiğinde de.
herşey dökülmüştü o gece,
tüm saflığıyla yaşanmış ne varsa ellerimdeydi işte.
bakındım durdum bir yerlerinde sende varsındır belki diye,
yoktun.
tekrardan baktım...yoktun işte...
derin bir uykudaydım o geceye kadar sanki,
gözlerim açıldı aniden.
bakındım etrafıma,nereydim ben?
aynalara baktım saatlerce,
anladım bu bendim işte.
derin uykudan uyandığımda gördüm ki en son kaldığım o en çok sevdiğim yerdeyim,
evimdeyim...annemleyim...çocukluğumdayım...
yaşanmamış anılar üzerine konuşmak yoktu artık.
saplanıp kalmadım birşeylere,anlattım durdum günlerce...
uyandım,başardım,ağladım zaferime.
şimdi uzun bir yol var önümde,
tek ihtiyacım olan ümitler.
hepsinden bol bol koydum çantama,
şimdi yıkamazlar beni,tekrardan yaşıyor bu saf kız...
