iyi olanın her zaman eleştirildiği türkiye'de özellikle 90'lı yıllardan sonra moda haline gelmiş eylemdir. çünkü kim ne zaman fenerbahçe'ye b.k atsa mutlaka bir kazanımı olmuştur, adını duyurmuştur, reklamını yapmıştır, hiç olmadı egosunu tatmin etmiştir. galatasaraylı hıncal uluç bile bu durumu farketmiş ve köşe yazılarından birinde okuyucularıyla paylaşmıştır. (bkz: galatasaraylılarda aşağılık kompleksi var)
ahmet çakar'da bir programında bu kompleksten şöyle bahsetmiştir:
--spoiler--
uefa şampiyonu apoletli galatasaray her geçen yıl; madden, mânen, stad bazında, oyuncu bazında, kulis lobi bazında paldır küldür aşağı inerken; ezeli rekabet "ezeli düşman" fenerbahçe aynı oranda yükseliyor. bunu gs camiası kabul edemiyor. kabullenememekte haklı mıdır? haklıdır. çünkü yapılan yanlış politikalar bu sonucu doğurmuştur. galatasaray camiası mutlu değil. senin rakibin 55bin kişilik stadı yapmış, senin rakibin şampiyonlar liginde herkesle kafa kafaya oynuyor, elinde parası var pulu var, türkiye'de güçlü, federasyon'da güçlü, ceza kurullarında güçlü... bir zamanlar 2000 öncesinde gs'nin olduğu gibi... ibre ters döndü. fenerbahçe yukarı giderken; para bazında, seyirci bazında, stad bazında, camia bazında, başarı bazında, neye bakarsan bak; galatasaray'da paldır küldür aşağı gidiyo. ben hep söylüyorum gs'yi bu hale getirenler utansın, fb'yi bu hale getirenleri de tebrik ediyorum. kıskanç olma, kıskanma senin de olur.
--spoiler--
