Bu zamana kadar canı sağolsun dedik geçtik. Daha doğrusu uzaktan sevdik. Ancak artık sevilmeden sevmemeye dair net bir kararım var. Duygularımı ameliyatla aldırmışım gibi zaten, liseden sonra insan duygusal anlamda heyecan duyamıyor. Yani en azından ben duyamadım.
Edit: ben çok sevdim, eller aldı. Çok bekledim, nihayetinde hep uzaktan sevmek düştü payıma. Konuşamadım bile, hep sustum. Sustukça içimde daha da büyüdü hislerim. Sonrasında söndü gitti.
