ben türkeli diye göt kadar bir ilçede yaşıyorum. minicik. emin olun büyük şehir sakinleri, siz anlayamazsınız buradaki hayatı. sevgilinizi alıp oturup bi' şeyler içemiyorsunuz yani. tabi ben dinin bu yönünden bahsetmeyeceğim şimdi.
arkadaşlar falan var, biz de yaşadığımız yerin imkanları düzeyinde bir şeyler yapıyoruz işte, gece balıkçı barınağının dalgakıranındaki kayalara oturup içiyoruz, kuytu köşelerde oturuyoruz falan. öyle yani, aramız da iyi muhabbetimiz falan hoş.
şimdi ben okul için daha büyük bir şehre gidiyorum, ki anne ve babamın da kendilerince tahsilleri var. arkadaşlarımdan çok fazla birikimliyim. bir gün açıkladım bunlara inanmadığımı.
bir arkadaş var, babası imam. günlük hayatında dindar değil, genciz lan. ama birkaç kere hatmetmiş kuran'ı. neyse, bununla konuşuyorduk işte, nasıl inanmayabildiğimi merak ediyordu. kadınların giyimi konusundaydık, ben de dönem şartlarından falan bahsediyordum. dinin afyon oluşundan. "kuran'da geçiyor, yapılmalı." dedi. "iyi de neden?" dedim. durdu, "ne bileyim ben, ben böyle yetiştim." dedi.
yaa. bu ülkedeki müslümanların yüzde 80'i böyle. ben inanmıyor olabilirim ama inanan insanların içinde yaşıyorum. dedem, dayım falan hacı. annem bile küçükken okutturmuştu beni hastalanınca.
yok böyle bir şey arkadaşım, her çocuk müslüman değil. hayatımın içine ettiniz din diye. o dininizdeki cinler ömrümden ömür aldılar lan benim. neyse.
beyinlerini yıkıyorsunuz, yıkıyorsunuz. sadece cemaatler değil, siz de yıkıyorsunuz. çocuğa "dua" diye hiçbir şey anlamadığı kelimeleri ezberletiyorsunuz. çocuk ha "subhaneke" demiş ha "hattaradotto" demiş.
sonra özgür yaşayamıyoruz. neyi özgür yaşıycan birader? yaşa ben bi' şey demiyorum. şunu biliyorum bir şeyler kısıtlanarak bir yere ulaşılamaz.**** ama bi' silkelenin, kendinize gelin. sizin bu sapkınlıklarınız yüzünden babamdan kopuyorum ben. bilerek bilmeyerek yürüttüğünüz bu düzen yüzünden konuşamaz oldum babamla. kusura bakmayın, ben sizin yüzünüzden kaybedemem babamı. ben kaybetsem de başkaları kaybetmeyecek. özgür yaşıyamıyorlarmış. ben hiç yaşayamıyorum ki!
sen camine gidip ibadetini ederken benim arkadaşım küpe taktı diye bin laf işitiyor. sonra özgür yaşayamıyorum. öyle olsun.
