tesadüfen başlayıp 14 yıl süren bir arkadaşlığım olmuştu.
özlüyor muyum?
evet. fazlasıyla hem de.
yüz yüze hiç görüşemedik.
kah nette, kah telefonda, kah mektup vasıtası ile konuştuk.
her şeyi konuştuk ama.
bazen saçmaladık, bazen ciddileştik, bazen alınganlık gösterdik ama konuşmayı hiç kesmedik.
birbirimizi günlük gibi kullandık adeta.
yaşadığımız, yaşamak istediğimiz, başımızdan geçen, başımızdan geçsin istenilen her bir haltı sanki büyük bir marifetmiş gibi birbirimize anlattık.
şimdi düşünüyorum da aslında yaptığımız büyük bir marifetti.
o arkadaşlığım sırasında hayata ve arkadaşlığa bakışım değişmişti.
yüz yüze olan arkadaşlıklarımda hep o samimiyeti aradığım için çoğu kez arkadaşsız kaldım.
