Yolunu kaybetmiş bir balonla karşılaştım yaklaşık bir saat önce. Oturduk biraz dertleştik.
balonlar da dertli sayın yazarlar. Onlar da üzülüyorlar. Sonra üzüntüye dayanamayıp pencereden atıyorlar kendilerini Arabaların önlerine. Dertleştikten sonra intihar etti bu balon. O patladı, benimse canım yandı.
Aynı bugün omzuma konan çekirge gibi. Korkmadım aslında ben ondan. Sadece yaprak sanıp çekirge olduğunu görünce biraz ürktüm. Sevmediğimi sandı onu. Giderken son bir kez baktı tüm hüznüyle, sonra kendisini dereye attı. Oysa ben onu ömrü boyunca omzumda saklardım. Ah, keşke o da intihar etmeseydi de, oturup dertleşseydik.
