yer misin? içer misin? sorusuna anında " yok yok o yemez teyzesi" diyerek müdahale ederek hevesi kursakta bırakan anne.
şayet böyle bi başlık açabilseydim havamdan geçilmezdi lan. Başlıktaki endama bak. başlık değil roman sanki. Hayır açılsa sol framenin yarısını kaplar şerefsizim.
saçı permalı, elbise askısını çıkarmamışta hala omuzlarında askı varmış gibi duran vatkalı yılların annelerini az-çok hatırlar herkes. bakkallarda olan eski kolonya şişelerine bakarken * büyülenen, sırf bi kere de benim için aksın diye bayramda harçlıklarla o şişeden kolonya pıspıslatan çocukları da eminim.
Sen de; O zamanlarda Anaların Etekliği olan, anne nereye biz oraya mottosundan nasiplenmiş, Hani şu tırnakları 2 haftada bir Pazar geceleri en dipten kesilen, okulda acı veren tırnakları yüzünden öğretmenin yazdığı şeyi ağlayarak yazmaya çalışan, yazamadığı zaman, "velin yarın okula gelsin" lafındaki velinin eve gelince sizi bi güzel tartakladığı, banyo lifiyle derisi soyulmuş, "yeme yeme. o yemek yarın akşam yine önünde" diyen anaların evlatlarından mısın? Zor bela anadan para aldığımız zamanlarda yanımızda hangi arkadaşımız varsa onlara da alacağımız şeyin aynısından almamızı şart koyan anaların, Şimdikiler gibi ellerinde magnum, yanındaki çocuğun eli boş gezemesine izin veren analara kıçıyla güldüğü, Baktı ki, parası sadece kendi bebesine verecek kadar, "o halde al sana salçalı ekmek hayde dışarı yallah..." diyen bi anne de sende mi var?
O zaman kabul et sende de var hala tek başına yemek yiyemiyecek kadar tutukluk. utanıyorsan girdiğin her ortamda, açlıktan öleceğini bilsen de diyemiyorsan "usta, 1 acılı bi ayran bi de çoban salata" aha bu anaların yüzünden hep. idda ediyorum kim kendini savunacak olayda konuşamıyorsa, kimin gözyaşları her an akmaya hazırsa "o yemez teyzesi" diyen annenin bebesi o bilirim. Ha bende tam tersi etki yaptı o ayrı. Ehehhe... yerim üstüne künefemi bile söylerim.
Ne zaman dışarıda at gibi koşmak yerine sırf pasta börek yemek için gitsem altın günlerine, mutfakta yer bezinin üstünde kıytırık börek kenarlarını, etli dolma gibi sarılmış ( muhtemelen evin beceriksiz gerzek kızı sarmıştır o dolmaları. O ne lan kafam kadar zeytinyağlı sarma mı sarılır..) ve her yerinden pirinç taneleri dökülen sarmaları, imamın sidiği gibi tabir ettiğimiz paşa çayımızı içerken bulurdum kendimi. Fırfırlı eteemmm beyaz çoraplarımla yemeeem bitti mi anamın yanında alırdım ben soluğu; ( tam dayaklık çocukmuşum allama be nefret ettim lan kendimden) bakardım tabaklarına. Eneee o ne lan? rus salatası, anam anam o yıllarda kısır ve patates salatası haricinde salata mı vardı? Yoktu. o halde, şükran teyze alamanyadan gelen gelininden yeni bi şey öğrenmişti. Çocukluğun verdiği o saflıkla anamın tabağından bi kaç çatal yediğimde, geldi beklediğim soru;
-nüko yer misin canım sen de ? Hıııı? bi bardakta kola?
iç ses "ay lav yuuu şükran teyze" sesleriyle yankılanırken, bön bön utanmışlık akan bakışlarla sadece kısık kısık kafa sallama. aslında bunun cevabı tam "hııı hııı yerim" olacakken,
+ yok yok o yemez teyzesi...
Geri al.
+ Yok yok o ye-mez tey-ze-siiii....
Ordaki nükoyu kaldır. kaldır kaldır, koy kendi nikini. (nikini dedim lan) sen de yaşadın di mi?
Diyemedim de yiyemedim de lan. yiyemezdim. Çünkü biliyorum eve gidince tok evin aç kedisi diye azarlardı beni.
"Ben sana ne dedim ha ne dedim? yemeğini yedikten sonra doğru dışarı hadi demedim mi? Elini bişeye sürmeyeceksin, soru sorulmadan cevap vermiyeceksin, başka bi şey istemiyeceksin demedim mi? ( eee sordular herhalde demek vardı da sıkıysa söyle) başım önüme düşecek, dünyanın en kötü işini yaptım galiba korkusuyla bi kere bile diyemedim "yerim teyze doldurrrr" diye.
Çünkü anne noktayı "o yemez" diye koymuştu bile.
Hatta bu annelerin eve kadar dayanamayıp yarım ağız lafları eze eze "sen az gel yanıma canım" diyeni, illaki gözlerininden yine hatalı bi şey yaptığımızı anlatanı da vardı.
Dikkat et "sen az gel canım" diyip tuvalet kapısının arkasında kaba etlerimizin davetli olduğu çimdik partilerinden bahsetmedim. Bahsetmem de zaten...
O değil de çimdik yerken "yer misin yemez misin" diye sormadı kimse. teyyy teyyy....
