Kendi kendime düşündüğüm konuştuğum zamanki düşüncelerimi toplum içinde yansıtamıyorum. Olduğumdan farklı (daha kibar, kırılgan, haliyle zayıf) davranıyorum. Düşünceleri zerre sikimde olmayan birini dakikalarca dinliyorum mesela, sıkıldığımı belli etmiyorum. Boş muhabbetten iğrenirim ama yine de yapmaya çalışırım. Bu bahsettiğim şey çok yakın arkadaşlarım dışında herkeste oluyor.
