68.
-
atatürk
dağlarda tek tek,
ışıklar yanıyordu
ve yıldızlar öyle ışıltılı,
öyle ferahtılar ki,
siyah kalpaklı adam
nasıl ve
ne zaman
geleceğini bilmeden
güzel, rahat günlere inanıyordu
ve gülen bıyıklarıyla
duruyordu ki
mavzerinin yanında
birdenbire,
beş adım sağında,
o'nu gördü.
paşalar o'nun arkasındaydılar
o, saati sordu
paşalar: ''üç'' dediler.
sarışın bir kurda benziyordu,
ve mavi gözleri,
çakmak, çakmaktı.
yürüdü...
uçurumun başına kadar
eğildi,
bıraksalar,
ince uzun bacakları üstünde yaylanarak
ve karanlıkta akan bir yıldız gibi
kayarak,
kocatepe'den afyon ovasına atlayacaktı.
nazım hikmet
