perihan mağden'in sonunda okuyabildiğim kitabı. anlatım gayet iyi, üslup iyi niyetli fakat dil pek akıcı değil. cümlelerin devinimi falan bir tuhaf yani kendi dilini oluşturmak için kasmış biraz yazar. cümleyi bulamaç haline getirip alt üst ettiğiniz zaman iyi yazar olmuyorsunuz. allahtan hikayesi her şekilde alıp götürüyor.
ali ile ramazan, yetiştirme yurdunda birbirine tutunan iki eşcinselin hikayesi aslında ve yurt sonrası hayatlarındaki kayboluşu anlatıyor biraz. gayet etkileyiciydi, tabi bir gizli anların yolcusu olamaz bence.
ramazan'ın bestekar'ın evinde balkondan kabloyla 6. kattan sarkabileceği düşüncesi tüm hikayeye aşırı bir olağandışılık getirmemiş mi ? yani buna kim inanır ya da öylesi bir şok anında bile bunu kim yapar yani...
onun yerine hazır bestekar delik deşikken git anahtarları bul dimi ? hiç...
