doğru eylemdir. sebebi ise asla bebeğin ilerde aileye yük olacağı değildir. yük olacak diye bir insanı öldürmek hak olsaydı, insanların yaşlı ve hasta ebeveynlerini öldürmesinde bir sakınca görmezdik. down sendromlu bebeğin vücudunda sağlam organı yoktur. ömürleri 35 yıldır. sürekli enfeksiyona yakalanan bir bağışıklıkları vardır, gerizekalıdırlar ve kısırdırlar. bunun alınması ile cinayet işlenmesi arasında bir fark nereden gelmektedir? bunu aşağıda kısa bir felsefî çıkarım ile izah edeceğim şimdi:
erkeğin spermlerini atması cinayet midir? hayır. kadının adet olurken yumurtalardan birini tuvalete atması cinayet midir? tabi ki, hayır. çünkü sperm hücresi veya kadının yumurta hücresi yaşama hakkı olan, hukuki olarak ortadan kaldırılmasına cinayet denen birer olay değildir. demek ki cinayetin özünde hukuk vardır. yaşama hakkı olanın hakkını "gasp edersek" buna cinayet denir. yaşama hakkı ilk ne zaman verilir? kilit soru da buradadır. spermin hakkı yoktur. ama doğmuş bebeğin vardır. demek oluyor ki, doğum ile döllenme arasında bir yerde yaşama hakkı "oluşmaktadır". peki tam kesin nokta neresidir? bu noktayı insanlık 10 hafta olarak belirlemiştir. 10 hafta öncesinin yaşama hakkı yoktur, 10 haftayı dolduran organizmanın hukuki olarak yaşama hakkı vardır. bu ise 10 hafta öncesi canlının aldırılabileceğini ve bunun asla cinayet olmayacağını bize net olarak ispatlar. bu 12 hafta olabilir miydi? evet. bu 2 hafta olabilir miydi? elbette. ancak 2 hafta olsaydı, 22 hafta olsaydı veya 36. hafta geçiş noktası olsaydı da yine şimdiki ile aynı sonuçlar ortaya çıkacaktı. bu işte bir gariplik yoktur. sayıların ne olduğunun önemi de yoktur. bir sayı olmak zorundadır. bu da 10 haftadır.
