geçmiş şarkılarından ciddi anlamda farklılıklar gösteren eserler çıkarmış anathema kere ortaya. leave no trace , temporary peace gibi zaten yakın zamana ait şarkılar ellerinde daha da güzelleşmiş ama albümün en güzel yeri baştan aşağı yenilenen fragile dreams'in son 90 saniyesi sanıyorum. tales of the unexpected(unchained) albümdeki tek yeni anathema şarkısı ve çok sesli hem müziğiyle hem sözleriyle çok kaliteli bir çalışma. angelica ve flying de ise eskiyi aramakla birlikte , dinlenebilir işler gördüğümüzü de ekleyelim. albüm cover'ı ise travis smith'ten sonra artık işin bu noktasında da kendini hissettirmeye başlayan vincent cavanagh imzalıdır sanıyorum. emin değilim ama geçen albümdeki sanat prosedürlerini yönetmiş vincent kendine bu tip bir tarz yaratmaya çalışıyor ve fevkalade bir iş çıkarıyor.
