ailem uzakta, işe adapte olamadım, Kız arkadaşım olmuyor diyor, her gün aynaya baktığımda kendimden daha nefret etmeye başladım,dışarı çıkmak istemiyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum. eee? 23 yaşında biri ölümü düşünür müydü?
7 aylık iş hayatımda geleceği hissettim. insan ilişkilerindeki potansiyel krizi hissettim. yurtdışına çıktım, Çok güldüm, güldürdüm,eğlendim.. Çok da harika olmasa bir hayat yaşadım. Belki yaşanacak çok şey var ama değer mi? motivasyon kaynağı nedir? Allahın belası kağıt parçası için 42 sene daha emekli olana kadar çalışacak mıyım?
Yo, Böyle istememiştim. Böyle istememiştim. büyük acılar çekmesem de yatak döşek olmasam da ölmeyi reddetmek için sebebim kalmadı.
