düne kadar tü kaka bir düşünce iken. zamanla benimsemeye doğru ilerlediğim fikir. yani şu an ki düzenin bir yaratıcıya inanmak için hiç de uygun olmadığı kesin. düzinelerce din ve inanç var. hepsi de benzer kurallarla, ibadetlerle yaratıcıya inanıp şükretmeyi öğütlüyor. bakıyorum tamamen samimiyetsiz ve gerçek dışı geliyor. hatta daha fazla adaletsizlik ve acıya sebebiyet verdiği düşüncesindeyim. bir yaratıcının gerçek olduğu ve bizi izlediği gibi fikirler artık pek inandırıcı gelmiyor. uydurma şeyler olmadığından emin olamıyorum.
sanırım agnostiklik beni ifade eden tanım.
