dante alighierinin harika anlatımıyla yıllardır aklımdan silinmeyen tasvir. dante'nin yazmış olduğu ilahi komedya üçlemesi her ne kadar cehennem, araf ve cennet'ten oluşmaktaysa da en dikkat çekeni kuşkusuz cehennemdir.
ilahi komedya'nın temellerinin atılmasında en büyük etken aslında dante'nin hayatında sadece iki kez gördüğü, unutamadığı ve kavuşamadan ölen aşkı beatricedir.
dante dünyanın derinliklerine, infernoya doğru yol alırken burayı 9 (7değil 9) katmana bölmüştür. içinde yaşanılan dünyanın altında yer alan cehennemin en ucunda, merkezinde iblis bulunur. iblis aynı zamanda evrenin de merkezindedir.
cehennemin katlarından aşağıya doğru indikçe günahlar ve çekilen azap da artar. dante'ye göre cezayı veren tanrı değildir. çünkü insanlar cennet veya arafa gidebilecekken kendi işledikleri hatalardan ötürü cehenneme gitmişlerdir ve cehennemin sorumlusu da iblistir.
işlenen günahlara göre cehennemin katmanları şöyle sıralanmıştır:
1. katta ruhu vaftiz edilmemişler
2. katta şehvet düşkünleri
3. katta oburlar
4. katta cimriler ve savurganlar
5. katta ağır suçlular
6. katta sapkınlar
7. katta saldırganlar
8. katta din sömürücüleri, rüşvetçiler, hırsızlar
9. katta kendilerine, yakınlarına veya ülkelerine iyilik yapanlara ihanet edenler yer almaktadir.
dante'nin bu cehennem tasviri sadece kendi döneminde değil günümüzde bile pek cok sanat alanında etkili olmuştur ve etkileri hala görülmektedir.
(bkz: dan brown-cehennem)
dönemin ressamlarından olan sandro botticelli ise dante'nin bu eserinden öyle etkilenmiştir ki 10 sene boyunca cehennemin tasvirini yaptigi resim icin uğraşmıştır.
