aynı olayların tekrar olmayacağı fikrine kapılıp, insanın gittiği saçma bir yoldur. bir kere yapan, defalarca yapar. defalarca affetmeye mideniz kaldırırsa affetmek gerekir tabii.
mesela ben, affettim. sonrasında anladım ki ettiği yeminler, dereye görene kadarmış. o gün bugündür ne kadar canım yanarsa yansın "rest ulan" dedim ve şu an mutlu ve huzurluyum.
