gülmek kadar doğal bir eylemdir aslında. zıt anlamlar konusunda, ağlamayı neden bu kadar yadırgamaya çalışıyoruz anlamıyorum. mutlu , mutsuz diye ayırıyoruz. gülmek , ağlamak deyince , gülmeyi ayırıyoruz lakin; ağlamayı deyince bir duraksıyoruz. yeri ve zamanı var elbette. ama olması gereken an'larda bile kendimizi sıkıyoruz. özellikle erkek olarak , bok sürdürmeme olayına tabii tutularak. ulan demek ki ağlanacak bir şey var işte , bir şey olmuş ki; bırakında ağlayalım, gerekirse isyan edelim dozunda, çığrından çıkmak yerine, ağlamaya paylaşalım biraz da kendimizden paylaşacak bir şeyi.
