antalya'da anasının amı gibi bi sıcak var, karaoğlan parkındayız, temmuzun ortası.
kız: kalkalım mı artık?
ben: yoo iyidik, oturalım az daha,
k: geç kalıyorum eve
b: az daha lütfen bi daha kim bilir ne zaman gelirim..
mevzu şu benimki olmuş kürek sapı gibi, bi türlü kemerin arasına atamıyorum, kalksam bozuk hidrolik kolu gibi, halkını selamlayan philips marka hindu tanrısı gibi dalgalanacak.
velhasıl kaş göz arasında kemerin arasına sıkıştırdım ve kalktık, zordu.
