o çocuk benim.
renk renk irili ufaklı misketlerim vardı.
geceleri uyumadan önce başucuma bırakırdım.
sabahları uyandığımda orda olduklarını görür ve mutlu olurdum.
hep gıcır gıcırlardı.
o gün bu gündür misket oynayan çocuklara rastladığımda durur ve onları izlerim,
kendimi izler gibi.
not: nostalji için teşekkürler.
" sanar ezik." değil,
" sanır ezik " olacak.
