osmanlı eşcinselliğinin özeti şu iki mısradan ibarettir.
" Kadına rağbet eder mi akil olan?
Ali’nin doğası oğlana meyleder. "
Gelibolulu Ali
gelelim can alıcı tarihi belgelere.
Osmanlı Sarayında “içoğlanı” kurumu,
sübyancılık ve oğlancılığın en somut örneklerindendir.
meraklısına iğrenç detaylar için kaynak: Dr. Ayhan Songar, Seksüel Patoloji, s: 345, Gül Matbaası, 1971
sadece bu kurumun araştırılması tepenizden aşağı kaynar sular dökülmesi için yeterlidir.
en basiti " oğlancılık kurumu " nun yıldırım beyazıt döneminde başlamış saray icraatı olduğunu,
anlı şanlı "çağ açıp- çağ kapatan " padişahların yediği herzeleri,
divan edebiyatına kazandırdıkları " oğlancı beyitleri "
aşık oldukları " oğlan " ları nasıl kıskandıklarını,
osmanlıda sultan olmaktan daha büyük bir mertebe olan " galata padişahlığı " mertebesini
ağzınız bir karış açık öğrenebilirsiniz.
kaynak: "Osmanlı'da Oğlancılık" rıza zelyut.
Keykavus’un Kabusname’sini mutlaka okuyun.
“Ve yaz olunca avretlere meylet ve kışın oğlanlara,
ta ki bedenen sağlam olasın.
Zira ki oğlan teni sıcaktır, yazın iki sıcak bir yere gelirse teni azıtır ve avret teni soğuktur,
kışın iki soğuk bir yere gelse teni kurutur vesselam.“
yeniçeri yani bildiğin ordu.
araştır.
“köçek”, “civelek”, “peçeli” ne demek öğren ve dumura uğra.
“Civelekler de müstakbel yoldaşlık yakınlığıyla, namzedi olduğu ortamın pençeli bir kabadayısını kendisine hami bilerek, o haytanın koltuğuna sığınır ve onun odasında ve yanında yatarak adeta gönüllü uşağı olurdu. Bunlar, falan ağanın, filan çorbacının civeleği diye anılırlardı.“
kaynak:Reşat Ekrem Koçu kitapları bu konuda en ciddi kaykaklardan biridir.
gelelim açık sözlü seyyah Evliya Çelebi’ ye: sadece bir cümlede özetlemiş " osmanlı kurumları " ndan bazılarını.
sefere çıkan ıv. murad' a resmi geçit " eyleyen eşcinsellerle " Resmigeçide katılan deyyusların sayısı 212, pezevenklerin adedi de 300’dür."
osmanlının devletin resmi tarihçisi Cevdet Paşa' nın, "Máruzát" ından bir cümleyle bitirelim.
"...Kadın düşkünleri çoğaldı, delikanlı meraklıları azaldı. Oğlancılık sanki yere battı. istanbul’da eskiden beri delikanlılara karşı olan aşk ve ilgi kızlara yöneldi. Sultan Üçüncü Ahmed zamanından beri devam eden Káğıthane seyri daha fazla rağbet buldu. Gerek orada, gerek Bayezid Meydanı’nda arabalara işaret verme usulü başladı. Devletin önde gelenleri arasında kulamparalığıyla meşhur Kámil ve Áli Paşalar (o devrin sadrazamları, yani başbakanları) ile onlara mensup olanlar kalmadı. Áli Paşa, yabancıların eleştirisinden çekinerek kulamparalığını gizlemeye çalışırdı." ("Máruzát", Türk Tarih Kurumu Yayını, sah: 9)
not: zikir ayinlerindeki grup olaylarını araştırmayı ise keyfe eziyet olmasın diyerek merakınıza bırakıyorum.
