Iyi geceler sözlük. Yatağa uzandım, bir saattir gözüme uyku girmiyor. Bazen bazılarının bi saniye bile düşünmeden sergiledikleri tavırların açtığı yaralar, üzerinden yıllar geçse de asla kapanmıyormuş, hep sızlıyormuş. Aklına düşüyormuş insanın gece vakti.
On sene öncesiydi. Annemle oturduğumuz semtin caddesinde yürüyoruz. Kanserden dökülen saçlarımdan, daha doğrusu saç olmayan kafamdan deli gibi utanıyorum. Sekiz yaşında bi kız için kel olmak, kolay değildir. Kafamı gizlemek için hep şapka takıyorum. Birden iki tane çocuk tam yanımdan koşuyor, şapkayı alıp kahkahalara boğularak gözden kayboluyor. Kel kız mı olur demeyi de unutmuyorlar gülerken. Hepsi saniyeler içinde oluyor, ama o anlar bitmiyor. Annem çocuklara küfrediyor, herkes bize bakıyor. Benimse başım dönüyor. O kadar küçüğüm ki, daha önce kimsenin canını öylesine yakmamışım ki, bu olay zoruma bile gidemiyor o zaman doğru düzgün.
On yıl geçmiş, o çocuk yaptığını çoktan unutmuş. Hala aklıma geldikçe oturup saatlerce ağlarım. Bazı çocuklar çok acımasız.
