allah celle celaluhu'nun varlığı bir inançtır. yani biz öyle inanıyoruz, hani inşallah vardır diye.
tayyip erdoğansa bir realite. gözümüzle görüyoruz, elimizle tutuyoruz.
tabi bir inançlı olarak ben allah'a inanıyorum, illaki vardır ama sonuçta bu bir inançtır, somut bir şey değildir.
netice itibariyle hayatımıza karışabilen somut biriyle, hayatımıza karıştığına ya da karışacağına inandığımız soyut bir kavramın karşılaştırmasıdır.
biraz elmalarla armutları kıyaslamaya benziyor ama gene de bu karşılaştırmada somut olan kazanır bence. kısacası bu versusun galibi hazreti tayyip azze ve celle'dir.
