Bunu buraya bıraktığım için kızmayın bana. Ama belki bizlere hatırlatır, ne kadar saçma şeylere kafa yorduğumuzu, aslında dert edindiğimiz şeylerin çokta önemli olmadığını,nasılda hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadığımızı.
Bu fotoğraf galerimde duruyor hep. Bana çok acı veriyor, aslında bir hiç olduğumu hatırlatıyor.
Ne kadar gereksiz şeyleri kafaya taktığımı ne kadar saçma şeyler için zaman harcadığımı.
Ama heralde dünya da bunun kadar kötü başka birşey yoktur. Biz hep sahip olamadıklarımızdan yakınıyoruz, ama bir mezar ismine bile sahip olamayanlar var.
O yüzden kırmayın, kırdırmayın, üzmeyin, üzlümeyin, ertelemeyin, beklemeyin, yalan dünya kısacık, yaşayın doyasıya elinizdekilerin kıymetini bilin. çocukluğumda geçmeyen yıllar şimdi su gibi akıp geçiyor ve dünyanın yalanlığını her saniye yüzüme çarpıyor.
Bu fotoğraf bana bir çok ders verdi , umarım siz de bişeyler kaparsınız.
