1- samimiyettir kesinlikle, o zamanlar daha bir samimiydik. ben antakya'daki arkadaşımla her gün görüntülü konuşurdum. bu arada birbirimizi hiç tanımıyorduk, arkadaşım dediğime bakmayın yani. ama her gün en az bir saat konuşurduk. konuşacak çok konu da buluyorduk.
2- nostaljidir, çünkü çok severim. evde eski ne varsa saklıyorum. kardeşimin ilk saçı dahi duruyor bir kavanozun içinde. evet manyağım. bu arada kavanozu da açamıyorum.
3- yahu ben bilgisayarın monitöründe öpücük saçan kırmızı dudaklar göremeyecek miyim? bir arkadaşıma sinirlenip monitörüne su balonu fırlatamayacak mıyım?
