Ölümüne üzüldüm. En azından gay olduğunu açıklama cesareti bulmuş, bunu ailesiyle bile paylaşmış ve toplumun baskıcı dogmalarına karşı kendince savaş vermiş biriydi.
Pop müzik fenomeni olduğu konusunda şüphelerim var. Geriye baktığımızda elle tutulur bir albüm ve birkaç düet dışında pek bir şeyini göremedim. Türk popuyla fazla ilgilenmeyen biri olarak bir tek şarkısı tanıdık geldi (gir kanıma). ABD'de olsa muhtemelen one hit wonder diye anılırdı. Yetenekliymiş, gitar çalıyormuş, besteleri varmış. Ama kalıcı bir iz bıraktığını söylemek zor. Biraz kör ölür badem gözlü olur durumu var sanki. Dahası Kıvır kıvır saçlı gözlüklü resmi şarkılarının önüne geçmiş. Şarkıları toplumsal bilinçaltına yerleşmemiş ama o görünümü galiba 90ları sembolize eden en bilindik resimlerden biri olarak kalacak.
Asıl korkutucu olan son zamanlarda yerli yabancı sanat camiasında kanserden ölümlerin adeta patlaması. Daha iki gün önce George Romero'yu akciğer kanserinden kaybettik. Robert Miles de akciğer kanserinden gidenler arasında. Türkiye'de yakın zamanda Naşide diye bir sanatçı öldü galiba. Daha hatırlayamadığım bir yığın isim.
Bu oran korkutucu ve kanserin kuşak kuşak nasıl katlanarak arttığını gösteriyor. Veya medyanın herkese açık olmasıyla eskiden bilinmeyen kanserli ölümlerin her biri artık gündeme geliyor. Bana birinci olasılık daha muhtemel görünüyor ve hem ailem hem kendim için ürperiyorum.
