zamanında(2014) eskişehir'dekini tutturup gitmediğim bölüm. bizimkiler göndermemişlerdi. o sıralarda çok politiktim. bunlar bana güvenemediler. şimdi bu oraya gider, terörist olur gelir -ya da gelemez- diye. bir de felsefe=ateizm olmadığına ikna edemedim bizimkileri. muhafazakar bir ailedenim. annemin, kayıt yaptıracağım gün ağlayıp "lütfen gitme, gitmeni istemiyorum" dediğini hatırlıyorum. kayıt döneminden sonra (ekimdi sanırım) kobani, canlı bomba olaylarının ortaya çıktığını ve kutuplaşmanın bir hayli arttığını görünce iyi ki büyük söz dinlemişim diyorum. çünkü ben o cahil kafamla kesin o olaylara karışırdım. eskişehir'in arka sokaklarında dövülüp öldürülen bir ali ismail olabilirdim. ama bir yandan da içimde ukde kaldı. evrene ve insana dair kafamdaki bir yığın sorunun cevabını bir nebze de olsa bulurdum. kendimi çok geliştirirdim. şimdi o kadar deli de değilim. rahat rahat okurdum. keşke tekrar gidebilme imkanım olsaydı...şimdilerde puanı da çıkmış, atanma oranı artmış.
