vah zavallı sinemaseverler vah. kan ile masturbasyon arasındaki korelasyonun sinematografik yanlarının emir kusturica filmlerinde olmaması onu ne şahane yönetmen yapmış da biz kaçırmışız. filmlerinde anlattıklarında savaşı anlatsın gibi bir gailemiz yok zaten kusturica ve sevenlerinden böylesine omurgalı bir hareket beklemek başlı başına bir ütopya olur. hani hep anlatmış ya bazı yüksek zekalı arkadaşlar hem laz olup hem pacinoluk yapanlar. beyinsiz olmak böyle bir şey galiba ya da okuduğundan alaturka tuvalet vecizeleri üretebilmek. ben bir daha deneyeyim anlatmayı bakalım bazılarının l(k)az kafası alacak mı:
emir kusturica film çekerken gelip benden elbette icazet almayacak/benimde onun filmlerini izlememek gibi bir hakkım var. o halde sorun ne. sorun onun çektiği filmleri savaşın kara mizhaı gibi gösterme pespayeliğini üstlenmiş bir grup süper akıllı seyirci ve kusturicanın bizatihi bosna'da savaş yok demesi. hal böyle olunca çektiği filmlerde attığı o kardeşlik nutukları havada kalıyor. adam sırp/hırvat/müslüman arkadaşların dostluğunu anlatırken televizyonları arayıp yahu efendiler bosna'da savaş yok adamlar bir iki el ateş etmişler bir tane füze yanlışlıkla birkaç müslümanı gebertmiş deyip telefonunu gönül rahatlığı içinde kapıyor.
sonra film çekiyor müslman/sırp/hırvat kardeşliği üstüne. yani adam kan göstermeden ordaki ölenlerin kanlarından öyle güzel istifade ediyor ki. sonra bunun adı masalsı anlatım oluyor. ulan akıllı seyirci bu tabi masal. kardeşliği tanımayan bir adamın attığı beynelmilel bir kardeşlik yalanı. sonra çıkıp sinematografisinden seçme örnekleri gösterip saçma kanıtlar bulma gayretkeşliğine yönlendirir bu yalan sizi. adamın çektiği filmlerin şiirsel/masalsı/lirik olması nedense savaşa dair attığı yalanları unutturmuyor. bu adamla meselemiz sinematografisi üzerinde şekillenmiyor. siyasi kimliğinin iftira ve yalanlarla örülü olması noktasında şekilleniyor.
sonra kimse çıkıp emir kustirica zor olanı yaptı bakın aslında bu iş ne zordu ama o taşın altına elini soktu herkesi gerçekler konusunda aydınlattı demesin. madem bu adamın savaş ile ilgisi olmadığı gerçeğini savunuyorsun sonra çıkıpta ''ama ama bak buyda bu savaşı anyattı ama'' gibi çocukca aforizmalar sergilemezsiniz. sergilerseniz inandırıcılığınızı yitirisiniz.
ayrıca konu kusturica iken kendi pespayeliğini haklı çıkarmak için ermenileri/kürtleri/türklüğü ortaya atmak neyin nesi anlamak mümkün değil. sanki emir efendinin kürt/ermeni meselesi ile ilgisi var ya da sanırsın ben ermeni katilami yaptım tek başıma onların üstünü çizip elemana yükleniyorum. saçma örnekleri konunun içine dahil ederek meseleyi kendi ekseninden çıkarıp başka mecralar çekmeye çalışmasın aklı evvel paçinolar.
ben çocukların kanları üzerine bina edilmiş bir masal okumadım ya da toplu mezarlar açılırken akan gözyaşları ekseninde şekillenmiş bir ütopya bilmiyorum. eğer savaşı inkar etmek sanatsa melih gökçek haklı galiba. savaşı inkar etmek en büyük masturbasyondur. iki damla kan göstermek savaşın olmadığını söylemekten evladır.
savaşları çıkaranlar zenginler , ölenler ise yoksullardır (jean paul sartre)
bir cinayet insanı katil , milyonlarca cinayet ise kahraman yapar (charlie chaplin) *
virgül.
