içinizde bazı kendini akıllı zanneden halbuki ahmağın önde gideni olanlar var, sözüm onlara. Millete bilgiçlik taslamadan önce branşın olmayan konularda konuşmamayı öğren. Bu edeptir. Edep ilimden önce gelir. Önce titrini söyle. Nesin ? Kimsin ? Hadis uzmanımısın ? Yoksa kıçı kırık din alimi geçinen o sahte ilahiyaçılardan mı sın ?
Sen kafandan konuşuyon, nefsinden konuşuyon, kibrinden konuşuyon. Bak biz islam alimlerinin kaynak kitaplarından aktarıyoruz. Bilmediğin konularda ahkam kesmeden önce iyice araştır öğren ki millete kendini rezil etme.
Bu açıklamalardan anlaşıldığı üzere, alimlerin bu konuda görüşleri şu merkezdedir: Sünneti/hadisleri prensip olarak inkâr eden dinden çıkar. Mütevatir bir hadis yakin ifade ettiği için, ona iman etmek şart olup inkârı küfrü gerektirir.
Prensip olarak kabul ettikten sonra, ayrı ayrı hadisleri değerlendirmedeki tutumuna bakılır. Eğer hadis otoritelerinin sıhhatin kriterleri olarak kabul ettikleri şartlara sahip bir hadisi -delilsiz- inkâr ederse, yine dinin dışına çıkar. Eğer bu ilmî kriterlere uymayan bir rivayet olduğu için kabul etmezse, bunda bir sakınca yoktur.
imam Şafii’nin sözlerinden de anlaşılacağı gibi, ister tevatür olsun ister olmasın, bir hadis alimlerin kabul ettiği sıhhat şartlarına sahip ise, bu onun sahih olduğunu göstergesidir.
Hasen hadis, sahih hadis rivayetinin şartlarına sahip olmayan bir hadistir. Bu sebeple, bu hadisi zayıflıktan çıkarıp hasen dercesine yükselten şahit denilen başka rivayetlerin kuvveti veya zayıflığına göre Hasen hadis de kuvvetli veya zayıf kabul edilebilir.
Hasen hadisin sıhhat tarafı ağır basan bir hadise ilişmemek gerekir.
Bununla beraber, bir kimse samimi olarak -ilmî delillere dayanarak- bu hadisin sahih olmadığına inanıyorsa, bunu inkâr etmekte de bir sakınca olmayabilir.
