çok büyük acıdır, sen anılardan elde kalan fotoya bakıp 31 çekerken o başkasının kucağında hop hop hoplar. sonra düşünürsün, içerlenirsin, duvara resmini yapıştırıp bide düz duvara tırmanmayı denersin ama olmaz, asla onun etinin sıcaklığını vermez o soğuk duvarlar.
yavaştan yaş süzülür gözünde, isyan edersin, ulan o kadar severken nasıl olur da başkasının kucağında hoplar diye kendini kahredersin ama olmaz.
asla dinmez içindeki acı, kimse duymaz sesini, anlatamazsın.
sonuçta sevdiğim vurduruyor demek koyar insana, kucaktan inmiyor, tüm mahallenin cinsel ihtiyacını karşılıyor demek ve bunla yaşamak insanı öldürür.
o yüzden bu kimseye reva olmamalı. sevenler vuruşarak ölür, başkasının vuruştuğunu düşünüp kahrolarak değil.
