Çevremizde ne kadar iyi insan varsa bir süre sonra fark edilemez olurlar, kenarda köşede kalırlar genel olarak. bir çoğunun sosyal kayboluş sebebi ise sevdiklerine para değil saf sevgi verdikleri için sevdikleri tarafından yalnız bırakılmış olmalarıdır.
Belki bir bank köşesinde sokak hayvanlarını beslerlerken görürsünüz onları, belki de sokakta gönüllü olarak çöpleri toplarlarken.
Fakat sonra hiç gülümsemeden veya hal hatır sormadan geçip gidersiniz yanlarından öylece. çünkü onların genelde dikkat çekici elbiseleri, robot gibi düzen için kasılmış geçmişleri veya çok sayıda sevdikleri yoktur. içlerinde bulunan iyiliği paylaşmak onların en büyük mutluluk kaynağıdır. Fakat tabii siz onların yanlarından geçip gider ve 20 liraya kahve satılan, iyi kıyafetleriniz veya paranız olmasa kovulacağınız mekanlarda arayıp bulamazsınız saf iyiliği.
iyi insanlar da dikkat çekmeyi önemsemediklerinden sevgisiz kalır.
