insan denen canlı değil midir, ilk ego incinmesinde tırnaklarını bileyip de karşıdakinin yüzünü paramparça etmek için bekleyen? insan denen canlı değil midir, kendi gururu altta kalmasın diye her şeyi zebil edebilecek kadar onursuz davranabilen?
insan denen canlı değil midir tanrı'nın tek hayal kırıklığı?
iyi insan olmak; küçük avuntular belirleyip de küçük mutluluklar peşinde koşmakla eş değerken kim iyi bir insan olduğundan bahsedebilir? kim kendini kendi elleriyle kaldırıp da meydanlarda, kalabalıklara gösterip haykırabilir;
"Ben iyi bir insanım!" Diye?
insanlarla bir ladese tutuşmuşum ben. bir tarafta insan varedildiğinden beri cereyan eden kötülükler, diğer tarafta ise insanın iyi olma mücadelesi. bu ladeste yenilmeye hiç niyetim yok.
insanlar "ben iyiyim" dedikçe, ben yapmış oldukları kötülükleri anımsayıp yapabilecekleri çirkeflikleri zihnimde canlandırarak "aklımda" diyorum.
tanrı'yla ladese tutuşmuşum. insan ne ki!?
tanrı, bana kocaman bir cennet bahşettiğinden dem vururken ben o'na da "aklımda" diyorum. varoluşum lades olmuş. iyiliğimi kaybetmişim ilk hayal kırıklığımda. ilk orgazmım kötülüğümün imzası olmuş.
