insanın bir başkası adına utanması deneyimini doruklara çıkartan film.
evet utandım, hem halil söyletmez adına hem de bu filmi bekleyen, fragmanını izlerken gülenler adına utandım, çok utandım sözlük.
neden mi? hani bir recep ivedik analizi vardı, recep ivedik'in akp türkiyesi'nin bir eseri olduğu şeklinde, ben olaya biraz oradan bakıyorum ve cumali ceber de tam oraya oturuyor.
son 15 yılda suni bir şekilde insanımızın kodlarıyla oynandı, yeni bir insan yaratılmaya çalışıldı ve bu insan mümkün mertebe vizyonsuz bırakıldı.
cumali ceber de tam o insanlar arasından sıyrılan birinin diğerlerine yaptığı bir film.
kendini komedyen sanan seviyesizin biri hiç utanmadan, ne yaptığını sorgulamadan, adeta benim beynim yok zekam yok diye belirtmek istermiş gibi; filmine fragman yapıyor ve sürekli sıçmaktan bahsediyor. buna gerçekten güleceğimizi mi sandın? sıçtım, sıçarım, sıçmak, ağzına sıçayım... bravo. bu mu senin mizahın? utanmıyor musun be adam? hiç mi utanmıyorsun?
şu garip dünyada herkes her zaman her konuda haklıdır ya, eminim gelsen karşıma sen de kendi filmini, yaptığın işi savunacak temeller sunarsın, hatta emek var dersin, emek var...
aaah ah
kel hasan'ın, ismail dümbüllü'nün, münir özkul'un, ferhan şensoy'un, rasim öztekin'in, metin akpınar'ın, kemal sunal'ın, halit akçatepe'nin ülkesinin recep ivedik'in, cumali ceber'in ülkesine dönüşmesi canımı çok acıtıyor sözlük, çok.
