sonuçta gerçek dünyaya aykırı şizofrenik bir inanç olduğu için gayet de akıl hastalığı olarak görülebilir. nitekim var olmayan yaratıkların var olduğu ve etki ettiğine inanmak her türlü akıl hastalığı kapsamına giriyorsa bunun din altında sunulup yüceltilmesi neden normalleştirilsin ki?
yani bir insan cin gördüm, tanrı gördüm, şeytan gördüm artık her neyse onu gördüğünü iddia ederse biz onu normal mi karşılayacağız?
mesela peygamberler melek gördüğünü bir kısmı da tanrıyla bizzat görüştüğünü iddia ediyor( musa ve muhammed in miracı örnek verilebilir)
peki akıl hastanelerinde olanların gördüklerine psikiyatristler neden inanmayıp onları "hasta" olarak nitelendirip tedavi ediyor? sonuçta görünmeyen şeylerin var olmadığı veya bu varlıkların herkese görünmedi inançlarda gayet net olarak görülüyor. eski çağlarda da bu inançlar vardı, büyücülük olsun, tanrıyla iletişim olsun, ruhları kullanma olsun hepsi vardı.
toplumlar gayet şizofrenik yaşıyordu ve bunu tetikleyen de doğaüstü açıklamalar ve buna duyulan inançtı.
dinin bir akıl hastalığı olarak görülmemesi bilim insanlarının taraflı olmasını gösterir, biri mağaraya gittim melek gördüm değince onu peygamber ilan eden halk aynı şeyi başkası söyleyince deli ilan edip neden tımarhaneye tıkıyor?
önce bunun hesabını aziz millet önünde vereceksiniz!
