Üzgün olduğunda, keyifsiz olduğunda, suskun olduğunda, kendi kendine anlam veremediğinde "neyin var?" Diye sormayacak ruh eşi. "Anlatsana ne oldu?" demeyecek. Gelecek, yanına oturacak, yanağına bir öpücük konduracak, başını omuzuna yaslayacak, sizinle beraber dakikalarca susacak!
Siz değil ruhlarınız konuşacak...
Böyle bir ruh eşi...
