Ben de sevdim bir zamanlar; benim de gönlüme ablalar; benim de gönlüme bir aşk bir sevda düştü
Birgün sevdiğim kız Gelip bana dedi ki;
'Ey Ahmet Şafak'
Ben senin yüzünden babamla kavga ettim dedi.
Neden dedim? Niçin?
Çünkü babam senin için dedi ki;
Buna niye gönül verdin Niçin sevdin bunu?
Bu ve bunun gibiler 'Adam olmaz' dedi.
Dedim ki hata etmişsin:
Benim için bile olsa; aşkımız için bile olsa.;
Sen babanla kavga etmemeliydin
Bilmez misin ki biz
Bilmez misin ki biz
Ey güzel ey benim gönlümün turkuazı
Bilmez misin ki biz;
Evlatla babanın arasını açanlardan değiliz...
Onları elele gönül gönüle buluşturanlardanız...
Hayır hayır hayır Ahmet Şafak
Babam bu kadarla yetinmedi ki babam ayrıca dedi ki
Niçin sevdin bunu ?!
Bu adamı niçin sevdin? Neden gönül verdin buna?
Çünkü bu ve bunun gibilerden Ne ne köy olur ne kasaba
Dedim ki baban yine doğru söylemiş.
Baban yine haklı...
Benden bizden ne köy olur ne kasaba
Çünkü biz devler dururken karıncalarla yoldaşlık ettik
Çünkü bizim sırtımızda hep pusu izleri vardı
Çünkü biz çünkü biz kavri karar ettik
Ayağımızda çarıklarla süpürge tohumu içtik
Ama namerde eğilmedik
Biz böyle bir ahvalin torunlarıyız
Haklı baban doğru söylemiş
Baban haklı benden bizden ne köy olur ne kasaba...
Babana selam söyle
Onun ellerinden öperim.
Ona de ki; Ahmet Şafak diyor ki:
-Benden bizden ne köy olur ne kasaba
Bizden olsa olsa ;
Memleket olur, memleket olur,memleket olur!
