15 Temmuz afişlerinde askerimiz aciz gösteriliyor diye üstelemeye gerek yok. Kafalarına çuval geçirildi, tutuklandılar, kurmay başkanı dahil terörist ilan edilip hapsedildiler kozmik odalarına girildi, sokaklarda dayak yediler vs. Ve bütün bunları ben nasıl izliyorsam öyle izlediler. Hatta daha eskiye gidelim ben çocukken çaaat diye kaptan köşkünden muavenet'i vurdular ordan bile ses gelmedi. Daha da sayarım yani. Türk ordusunun en büyük avantajı sayısı, silahı, askeri veya kalitesi değil halk desteğidir. Dünya üzerinde Türkiye halkı kadar militarist halk zor bulunur. Halka göre Türk ordusu yenilmez. işte bu afişler, bu darbe senaryosu vs türk ordusunun tek tutunduğu dalını da kırdı. Halkından dayak yiyen, ağlayan, pişman, ezilmiş askerler görüyoruz artık. Halkla askeriye arasına bıçağı sapladılar çeviriyorlar iyice açılsın diye. 25 sene önce Türkiye'yi işgal etmek için 20 milyon asker lazım derlerdi. Öyle militarist bir sistemde, böyle ordusuna bağlı bir halkla abartıydı ama yalan değildi. Bugünkü ordu mevcudunun yarısı türkiyenin savaş halinde asker sayısıdır.
Öyle hissediyorum ki çok uzak olmayan bir gelecekte mahşer kapımıza gelecek ve devletin elinde kendini koruyacak bir enstrüman kalmamış olacak.