"Sen benim için sandığından çok daha önemli ve değerlisin! Bu hep böyle oldu, hep de böyle olacak!" dedi.
Elini avuçlarımın içine tutup ısıtmaya çalışıyordum, Yüzüne bakamıyordum.
Ağır ağır, sözcükleri başka cümlelerin içinden tek tek ayıklayıp, yanyana dizer gibi konuştu sonra;
"sen hiç kimsenin olamayacağı kadar çok şeyimsin benim... yüreğimde sana ayrılan yer herkesinkinden büyük. yalnızca bir arkadaş, bir kan kardeş, bir sırdaş, bir çok yakın dost değil, bir büyük sevgisin sen... yanında sonsuz şımarabileceğim ve hala kaybetmekten korkmayacağım tek kişi... yani biraz annem, biraz babam, hatta hiç görmediğim dedem, belki hiç doğmayacak oğlum... sonra daimi hayranım ve tabii dokunulmamış sevgilim... sen benim masumiyetimsin tuna... benim en yakınımsın! aslında belki öbür yarımsın? bütün bunlar ne demek anlıyor musun? hı?"
