evet, ölüm korkusu sarıyor çünkü seni ve o korku sürekli üstünde yaşıyorsun. git gide ağırlaştığı için adımların düşüncelerin de ağırlaşıyor ve o ölüm düşüncesi hiç gitmiyor aklından. mesela aynaya baktığında sarkmış yüzünü görüyorsun ve alın çizgilerini saklıyorsun görmemek için. orada bir sürü yaşanmışlık gizli. çok hüzünlü lan harbiden. biliyorsunuz yaşlanınca ölümü kabullenme evresi vardır en zor kabullenme budur. onca birikim bedeninle birlikte çürürken buna karşı koyabilecek ne fiziksel yeterliliğin ne de akli bir gücün olacak. duygular da sönecek, koca bir hiçliğe dalıp ölümü bekleyeceksin. torunlarına bakmak belkide seni mutlu eden tek şey olacak. o minnnaklar genelde sevimli oluyor çünkü.
