vakti zamanında henüz daha 10 yaşında bile var yokken akrabalarımız ile oyunlar falan oynardık bazen kavga ederdik.benim ablam ben doğmadan vefat etmiş,kız kardeşim ise zihinsel engelli olarak doğmuştu hayatımda en sevdiğim iki kadını bu durumda görmek beni çok üzüyordu.fakat bir gün akrabalarımdan birisi ile kavga ettiğimde abisini çağırmıştı abisi geldi beni bir arka bahçeye çekti ve kardeşine dövdürdü o vakit kimsem yoktu canım acıdı ama dayak yediğim için değil.koruyan kimsem olmadığı için o günden sonra nerede birisinin garibanları ezdiğini gördüysem ben gittim onları ezdim bir gün çok param olsun nerede gariban varsa yardim edeceğime yemin ettim.
