Selahattin Demirtaş, bilindiği üzere terör örgütü pkk'nın siyasi kanadını temsil eden liderdir. Tabi bu lider, kendisini davanın öncüsü, sorumlusu, yılmaz bekçisi de ilan da edebilir. Kağıt üzerinde bu böyledir zaten. Keşke her şey kağıt üzerinde göründüğü gibi olsa! Gelin ufak çaplı bir analiz yapalım:
Bu aralar kendileri malum bağzı vatan hainliklerinden dolayı hapishanededir. Ülkede siyaset yaparak dağdaki teröristi koruyup kollayacaksın, apo benim liderim diyeceksin, bu milletin parasını her ay cebe indireceksin ve elini kolunu sallayarak gezecek ve masum insanlarımızın ölümüne sebep olanları destekleyeceksin. Sonra ya ben suçsuzum, pkk ile hiçbir bağım yoktur diyerek her türlü durumdan paçayı yırtabileceğini sanacaksın. Dizi mi çekiyoruz kardeşim burada?
Adalet senin için geç dahi olsa tecelli etmiştir. Şimdi olman gereken yerdesin. Aslında bir kaç sorum vardı kendisine ama malum hapishanede olduğu için soramıyoruz. Ben buradan kendisine güvenenlere kötü bir haber vermek istiyorum: Kandırıldınız!
Bu dava adamı, halkı dağa ve direnmeye çağıran sözde lider! her gün hastanelerde tedavi görmek için hasta numarası yapıyor. Bir gün kalp spazmı geçiriyor, bir gün hewale geçiriyor, başka gün kılım döndü diyor. Yani aslında bunu görmesi gereken sensin bunlara sevgi besleyen kandırılmış insan.
Bu adamların canı öyle tatlı ki; senin ve senin gibi insanları mermilerin önüne atıyorlar, dağa çıkarıp doğup büyüdüğün, ekmeğini yediğin ülkenin evlatlarını düşman ediyor, savaştırıyor ve hayatınızı kaybedin sıkıntı yok hedefimiz büyük diyerek bir balon dava üretip bunun üzerinden ceplerini dolduruyor villalarda, yalılarda viskilerini yudumlayıp ben bu davanın yılmaz bekçisiyim diye şov yapıyor.
Yalnız kendileri en ufak bir zarar görse yetmişlik teyzeler gibi hemen elden ayaktan kesiliyor ve soluğu hastanelerde alıyor. Sen değil misin dağda son nefesine kadar savaş diye gazlayan? Hani ne oldu? Üç hafta hapishanede geçirdin yedi kere hastaneye kaldırıldın. Nasıl bir cengaversin sen? Dokunulmazlık kürsüsünde her hafta batman, süperman kesiliyordun. Asıp, biçiyor, baş kaldırıyordun. Ne oldu şimdi sana? Dış güçler sana gazı verirken, sana mevki ve makam vaatleri verirken nasıl mutluydun. Ülkeyi bölecek ve kendine başkanlık yolunu açacaktın değil mi? Uyan pambık prenses rüya bitti.
Vereceğim örnek abesle iştigal ama gerçek bir dava adamı, lider görmek isteyen Mustafa Kemal Atatürk'e baksın yeter. Artık hastalığın ölüme dönüştüğü anda bile kalkıp Hatay'a giden o yürekli yiğidi hatırlasın. Ve kendisine şu soruyu sorsun: Benim liderim kim ki? benim ideolojim ne olabilir?
