10.
-
en çok kendini parçalar, çığlık çığlıga susuşlar....
depremler sallarda bedenini
bıçaklar açamaz dilini
sessizce ıslatırsın ancak
duvara sapladıgın gözlerini
çenen titrer, dişler kenetli
kimse yok, odan hayaletli
cigara üstüne cigara
bedenin ölmeye niyetli
Döner kendine çarpar sesin
varlığın yoktur, yokluğun kesin
durdugun yerde hızlanır
göğsüne dar gelir nefesin
al kan olur kara gece
aklında bir bilmece
aynı şeyi söylersin içinden
yüzbin kere aynı hece
yok olmak anıdır o an
söyleyemediklerindir seni yoran
faydası yoktur bürünmenin
yüz kat örtü, bin kat yorgan
öyle bir susarsın ki
yarılır dudakların çöl kurusu
öyle bir susarsın ki
sarar sessizliğin korkusu
sabahı getirse de sana kuşlar
ışık girmez pencerenden içeri
bu çığlık çığlığa susuşlar
karanlığın yenilmez neferi
by saipsiz
