Bir hafta önce bir yakınımızın anlattığı sonra da herhalde olayların etkisiyle böyle düşünüyor dediğim durum. Şimdi bu çiftin yaklaşık yirmi yıllık bir evlilikleri ve iki tane de çocukları var. Herkes onları mutlu sanıyordu, ancak yirmi yıl önce yine böyle bir durum ortaya çıkmış daha sonra tarafların barışması sonucu yirmi yıl evlilik devam etmiş.
Gelelim ikinci hadiseye. Bu diğerine göre daha yakın bir kişinin bugün duyduğum kararı. Oturup biraz konuştuk. Bu tarz durumlarda pozitif yönlerden bakmaya çalışırım. Onların da iki tane çocukları var. Üç yıllık bir evlilik. Bir tarafın işlerinin bozulması sonucu, diğer kişinin evini terk etmesi. Aklım mantığım almıyor. Şimdi severek evlenmişsiniz, bir nikah yani söz vermişsiniz. Ne dediniz hastalıkta ve sağlıkta, iyi günde, kötü günde beraber olacağız diye. Şatafatlı bir düğün, masraflar. Hadi o masraflar tarafını geç. Adamın işleri bozulmuş, buna rağmen çocukları için mücadele ediyor ama gel gelelim karşı taraf hâlâ eski harcamalı günlerini arıyor.
Daha önceden de anksiyete durumuyla ilgili entry girmiştim. Arkasından hamile bir kadının hunharca öldürülmesi, sonrasında bir babanın öz kızına tecavüz etmesi, daha birçok olay ve bu durumlar. Hayatta hiç mi güzel şeyler olmuyor diye daha da kaygı bozukluğum artıyor.
Tamam, bazen tüm yollar denenir ve boşanmak da bir çözümdür. Ancak birden film şeridi gibi olaylar sarıyor. Mutluluklar, aşklar, sevgilim, canım dönemlerinden bu aşamaya hayat gerçekten çok ilginç.
