yanık bir temmuz akşamında
tütün tüttürürken
uçuşan güdük perdelerimin aralığından
gökyüzünün
parlayan evlatlarını seçmeye çalışırken
bir pazar arabası sesi tıngırdadı sokakta
konular komşular gülüştü
gülmek kolay
ve çok gerçekti
memuri hayatlar yaşanıyordu
hala sepet sarkıtılan
bu eski apartmanlarda
bir uçak geçti. gördüm.
-yüzünü cama dayamış güzel kadın
bulutlarla seviş. ne bakıyorsun öyle?
bir kız iyi akşamlar dedi. duydum.
-iyi akşamlar sana da genç kız.
yanık bir temmuz akşamında
karanlıkta uzanmış
tütün tüttürüyordum
ve hiçbir şey düşünmek istemeden
ve bunların hiçbirini yazmayabilirdim de...
şu kağıt ve şu kalem bir uzanmalık olmasaydı.
