bir opera sanatçısı olduğu için 'hava cıva' gibi bir operette ancak sarı peruk takarak adeta tedbil-i kıyafet oynayan semiha berksoy oyunun bir noktasında perdeyi kapatarak sahne önüne tek başına çıkmakta ve carmen operasından bir parça okumaktadır.bu kez başında peruk yoktur.operette rol alan diğer sanatçılar arasında avni dilligil,muzaffer hepgüler.tevhit bilge,ihsan balkır,renan fosforoğlu,hulusi kentmen,turgut boralıoğlu,zafer önen,halide pişkin,muazzez erdiken,aliye dilligil ve samiye kocamemi yi sayabiliriz.
semiha berksoy kısa bir süre sonra ses tiyatrosundan ayrılır.rolünü muazzez erdiken üstlenir.ikinci oyun olarak yine bir operet 'lüküs hayat' seçilmiştir.başrolde muammer karaca oynar.ardından nahit bilganın yazıp yavuz eneren'in müziklediği bir başka operet 'gönülden gönüle' gelir.orkestrayı adı ses dönemiyle birlikte hep anılacak olan karlo kapoçelli yönetmektedir.
1944 yılında avni dilligil, nihayet kafasındaki gibi bir "dram" sahnelemeyi başarır. paul lindau'dan mebrure sami koray'ın çevirdiği "o adam" adlı bu piyes mevsim sonu olduğu için çok kısa bir süre oynar.
1944-45 sezonunda avni dilligil topluluktan ayrılır. sezon sadık şendil'in yazıp muhlis sabahattin'in bestelediği "fuar yıldızı"'yla açılır. ses operetinin yıldızı, muammer karaca'dır bu dönemde. ama o da sezon sonunda, kendi topluluğunu kurmak için ayrılacaktır.
ses opereti, daha sonra "yeni ses opereti", en sonunda da "şen ses opereti" adıyla 1950'lerin sonuna kadar sürer bir çok sanatçı topluluğa katılır bir bölümü ayrılır bazıları : celal sururi, zeki alpan, sıtkı akçatepe, ali sururi, nevzat okçugil, hikmet karagözlü, vahi öz, mürüvvet özerdem, reha kral ilk akla gelenler olacaktır.
ses tiyatrosu " şen ses opereti" ne doğru yol alırken tiyatro adına olumlu bazı gelişmelerde karşımıza çıkar. 1951 yılında avni dilligil yeniden ses tiyatrosu rejisörü olarak göreve başlar, ardından 1954 yılında aynı çatı altında "çığır sahne" yi kurar tiyatronun altı seanslarında temsiller veren bu topluluğun kadrosunda avni dilligil yanı sıra belkıs fırat, muaalla fırat, mümtaz ener, hayri esen, osman alyanak, muazzez arçay, erhan dilligil gibi sanatçılar yer alacaktır.
yıl 1962. halep çarşısının tam karşısında küçük sahnede dormen tiyatrosu çalışmalarını sürdürmektedir. gerisini haldun dormen anlatsın.
"bu arada eski fransız tiyatrosundan bir haber geldi. ses oppereti olarak çalışmalaırını sürdüren toplulukta dans eden maritza boralı, salonun bir yıl sonra yeni birine kiraya verileceğini söyledi. bina sahibi atıf ilmen le konuşursam orayı tutabilecektim maritza'ya göre fransız ttiyatrosu rüyalarımın salonuydu"
dormen'in aklına fitr düşmüştür bir kez üst kattan loca tutarak arkadaşlarıyla birlikte gizlice bu salonda bir oyun izlerler. tiyatro binası inanılmayacak kadar kötü durumdadır. fareler ayaklar arasında cirit atmaktadır. pirelerden oyunu izlemeye olanak yoktur. alt katta arka localar yıkılıp iç fuayede salona eklendiğinden akustik yok olmuştur. süslü tavan ve altın yaldız olması gereken kabartmalar çirkin bir pembe badanayla örtülmüştür. koltukların durumu felakettir. ilk intiba berbattır. haldun dormen burası kesinlikle düzeltilemez diye düşünür önce. ama özellikle eşi betül hanım'ın ısrarıyla bu fikrinden vazgeçip bir süre sonra salonu kiralayacak ve onararak dormen tiyatrosu'nu buraya taşıyacaktır.
