neyzen 7 yaşında iken bulunduğu yeri eşkıyalar basar ve bu olay daha sonra geçireceği sara nöbetlerinin tetikleyicisi olur.
işte o olayı kendisi böyle anlatmıştır.
"okula yeni baslamistim,bir aksam paydos olmus,ben babamla beraber eve gitmek üzre yola koyulmustum.tam çarsi hizalarina geldigimiz sirada uzaktan gelen davul,zurna sesleriyle durakladik.ben daha o yasta musikinin tutkunu,çilginca düskünüydüm.babami elinden çekerek çalgi seslerinin geldigi tarafa dogru adeta sürüklüyordum.nihayet alayin ucu köskiçi meydaninda göründü.biraz daha yaklasinca zurna ve lavtalarin ahengine tempo tutan davul tokmaklari sanki hep birden kafama inmeye baslamisti.yaklasan kalabaligin ellerinde on,on bes sirik,siriklarin ucunda da kesik insan kafalari vardi.gözlerim dehsetle yuvalarindan firlamis ve ben çigligi basmistim.sasiran babam, güya o feci manzarayi bana daha fazla göstermemek için önünde durdugumuz demirci dükkaninin içine dalivermisti.oysa olan olmus ve çocuk ruhumda müthis bir kasirga kopmustu.eve,dinmeyen titremeler içinde getirildim ve ve birçok korku ilaçlarindan geçirildim.fakat yazik ki bilincimin bir burcu göçmüs,akil tahtamin bir çivisi demirci dükkaninda düsüp kaybolmustu."
