Yalnız olduğunun farkına varamama evresidir. Duvarlarınla konuşmaktır. Sonbaharla buluşmaktır her akşamüstünde. Karanlığın her tonunu sevmektir. Sessizliğin ses oluşunu duyabilmektir.
Kimse tarafından duyulmamak ne acıdır bilir misiniz? Serçe parmağını masaya vurmaktan daha çok acıtır. Her dakika, yarana dökülen bir tuzdur aslında. Çığlıklarını kim duyar ki? Ne çok kelime birikir kalbinde bilir misiniz? Ruhunun cümle mezarlığına dönüşüne şahit olursun gün gün, saat saat. O mezarlığın girişinde ise bir sahte tebessüm durur öylece.
