orta okulu hesaba katmadan 5. sınıfa kadar çok masum anıları barındırandır. hiç unutmuyorum. mesela anlatayım; aslında çok çalışkan değildik ama boyumuz fazla uzun olmadığı için çok iyi anlaştığımız ve birazda çocuk aklı ile birbirimizden hoşlandığımız gamze arkadaşım ile öğretmen bizi yan yana oturtmuştu. kız öyle bir kız ki her şeyden nem kapardı. kötü not aldığımızda birbirmizi teselli ederdik. sınav sonuçlarının cuma günü açıklamasını istemezdik ailemize söylenir hafta sonu ders çalışmak zorunda kalırız diye.
folklör çalışması olmuştu sınıfça. folklör hocası da gamze ile beni eşleştirmişti yine. aslında çok kavga ederdik. ama sonra bir daha kavga etmeyelim derdi, bende evet haklısın derdim çocuktuk hemen barışırdık işte. derslerimiz kötüydü özellikle resim derslerinde yaptığımız daha doğrusu yapamadığımız resimlere gülerdik.
baktım iyi anlaşıyoruz sırf ona yaranmak için; müzik dersinde flütle silifkenin yoğurdu şarkısını çok iyi çalmaya çalıştım ve başardım. çocuk masumluğu işte. swf. 5. sınıftan sonra ayrıldı başka okula nakil olayı oldu. üzülmüştüm tabii.
şimdi halen arkadaşım , arada yazar yazar güleriz hatıralarımıza.
