Annemi sevdim başka bir adamla evlenmek üzere gitti. O da sevmedi beni.
Babamı sevdim. Bana evdeki mandallara verdiği değeri bile vermedi. O da sevmedi.
Bir adam sevdim. O da sevmedi beni. Seviyorum dedi ama sonra gitti. Seven insan gider mi? Hiç sevilmedigimden belkide bilmiyorum.
Annem gitmeseydi böyle olmazdı belki biliyorum. Hasta olduğumda başında beklerdi belki. Saçlarımı örerdi. Bende ona papatyalar toplardım.
Belki de beni sevmeyen hayat. Ama hayata inat hayatı seviyorum ben.
Yolda karşılaştığım ve hiç tanımadığım küçük bir çocuğun bana gülümsemesi unutturuyor hiç sevilmeyişimi.
Ama acıyor. Üzüldüğumde dizlerinde yatıp ağlayacagim bir annemin, gölgesiyle kuvvet bulacağım bir babamın, aşkıyla hayat bulacağım bir hayat arkadaşımın olmaması yakıyor cigerlerimi..
